Het Integraal ZorgAkkoord (IZA): een nieuw tijdperk in de zorg? Over deze vraag gingen Hans van Santen (huisarts, oud-hoofdredacteur Medisch Contact en oud-voorzitter LHV) en Bas Leerink (managing director health IG&H) in gesprek met Sjoerd Repping (hoogleraar zinnige zorg, Amsterdam UMC) in een webinar van Stichting Medical Business.
Tijdens de webinar vond een peiling plaats onder de 250 kijkers, die met name bestond uit artsen. Van deze kijkers vond 91% het IZA geen realistisch en praktisch uitvoerbaar akkoord. Volgens Bas Leerink ligt het er maar aan naar welk deel van het IZA je kijkt, omdat het eigenlijk uit drie delen bestaat. “Het akkoord over de acute zorg is realistisch en haalbaar. De komende 3 jaar kunnen we grote stappen zetten in een betere coördinatie van de schaarse acute capaciteit.” Volgens hem gaat er vooral om dat iemand ergens met acute klachten of zorgen direct en passend terecht kan. “En soms zijn digitale faciliteiten op basis van bijvoorbeeld thuisarts.nl dan voldoende.”
Een tweede onderdeel van het IZA is de regionale samenwerking en de daarbij horende discussie over concentratie. “Hierover heb ik sterke twijfels.”, vervolgt hij. “In sommige regio’s kan het wel en daar is het al vrij aardig gelukt. Zoals in Zuid-Limburg of Flevoland. Maar er zijn ook regio’s waar de belangen te ver uit elkaar liggen en het niet zomaar gaat lukken.”
De digitalisering van de zorg moet volgens Leerink echt anders. “Een groot deel van de zorgvraag is chronisch. Zij kunnen zelf het beste met de ziekte omgaan. De zorg moet er dus op gericht zijn dat we hèn gaan faciliteren op een andere, digitale manier. En niet door vier keer per jaar naar de dokter te gaan.” De aanpak om duizend bloemen te laten bloeien is volgens hem niet de oplossing voor digitalisering. “Wereldwijd zijn er voor de echt grote digitale oplossingen altijd maar een paar aanbieders. Als we het overlaten aan de zorgmarkt, dan gaat het nooit werken. Want te veel verschillende oplossingen vragen te grote investeringen. En bovendien is er dan altijd te weinig samenhang tussen systemen.”